samdownunder.reismee.nl

Daar ga ik dan.

Hallo hallo allemaal,

Hi ik ben Sam en ik ben een half jaartje weg voor stage. Zoals de meeste al weten is de bestemming in het prachtige Nieuw Zeeland. Het is nu 6 uur voor ik de auto in stap richting Amsterdam. Ik heb iedereen op 21-08 gedag mogen zeggen op een fantastisch afscheid feest geregeld door 2 fantastische mensen. De opkomst wordt dan ook erg gewaardeerd. Ik voelde de liefde tijdens het proosten.

Zoals ik al zei gaat de reis bijna van start. Maar reizen op een legen maag kan natuurlijk niet. Hier doel ik op mijn laatst avondmaal in Nederland. Lekker dramatisch, ben er namelijk gewoon weer in een paar maandjes. Maar goed ik wist wel wat ik wilde en pokebowl is het geworden. What she wants she will get. Het was heerlijk Mark dankjewel.

Na lekker gesmuld te hebben werd het toch echt tijd om me voor te bereiden. Een goed begin zijn natuurlijk al die papieren. Die zorgen uiteraard dat jij dat vliegtuig in mag. Maar wat is er erg belangrijk voor zo n reis naast al je papieren? Maar natuurlijk die koffer. Het eerste obstakel van mijn reis. De koffer zat eindelijk vol en het werd tijd dat ie dicht ging. Na zelf even te lopen prutsen heeft pap al zijn gewicht in de strijd gegooid. Wat een opluchting want ja hoor de koffer was dicht. Maar nu op naar de volgende drempel van dit obstakel namelijk het gewicht. Het gewicht dat mee mag op dit avontuur is 23 kg. Je raadt het al het zat daar natuurlijk boven. En nee niet 1 kilo of 5. Een goeie 10 kilo te veel. Daar ga je dan. Mam was ook niet zo blij met dit nieuws en zei met tranen in haar ogen; je hebt toch spullen nodig. Toch leuk dat zij hier meer problemen mee heeft dan ik. Maar dat is toch mijn moedertje, hou wel van je.

Na samen ieder kledingstuk bekeken te hebben zit de koffer dan toch eindelijk dicht. Nu nog even genieten van de laatste paar uurtjes in mijn eigen bed.

Welterusten iedereen, oogjes dicht en snaveltjes toe.

Hopelijk tot snel in mijn sprookjesland.

Groetjes,

Sam

Reacties

Reacties

Opa Jo en oma Marian

Leuk om te lezen Sam welzijn benieuwd naar het volgende verhaal
Groetjes opa en oma.

Ingrid

Wat een herkenbaar verhaal van het laatste avondmaal en de te zware koffer.. dat was bij Laura ook zo voor haar reis naar amerika. Heel veel plezier en succes sam met je stage we hopen dat je het leuk vind. Groetjes can nico en ingrid

Marga

Je bent een stoere dame, down under is vast top, leuk je zo te kunnen volgen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!